Dia internacional del libro EL 23 DE ABRIL HA QUEDADO OFICIALMENTE DECLARADO POR LA UN
COMO DIA INTERNACIONAL DEL LIBRO.
Se recuerda asi que el 23 de abril murieron tres grandes escritores mundial: CERVANTES- SHAKESPEARE Y EL INCA GARCILASO DE LA VEGA, en el año 1616: es decir se cumple este año el 403 centenario.
El Inca Garcilaso de la Vega, es considerado el fundador de la literatura hispano-americana: hijo de un capitán español y una princesa inca: desde niño conoció la historia y tradiciones del imperio inca, tema al que dedicó sus principales escritos, dignos de ser leídos todavía...
ESTE DIA EL ACONTECIMIENTO SE CELEBRA SIEMPRE TAMBIEN EN LA FERIA INTERNACIONAL DE LIBRO DE BUENOS AIRES,
UNA DE LAS MAS IMPORTANTES DEL MUNDO...
---
ESPERANTO MOVADO ALIĜAS A LA OKAZAĴO KAJ NENIAM MANKAS EN IUJ AJJ STANDOJ NIAJ ESPERANTOJ LIBROJ.
El Movimiento esperantista mundial se asocia a este dia y en la feria del libro nunca falta un stando con libros en Esperanto, la lengua internacional.
INDUS KE NIA DECEMBRA LA 15-a "tago de la ESPERANTA-LIBRO"
ESTU ANKAŬ HODIAŬ FESTINTA.
Iam UEA dum la okazaĵo deklaris:
"Universala Esperanto- Asocio aliĝas al la celebrado de la internacia tago de la libro (23-a de aprilo) fare de Unesko. Celoj de la tago estas la instigo legi librojn kaj aperigi librojn kaj protekti la rajtojn de la verkintoj.
"Libroj estas fundamenta rimedo por aliri la konon de valoroj, saĝo, belo kaj homa pensado. Kiel transportiloj de kreaĵoj, informoj kaj eduko, ili permesas al ĉiu kulturo esprimi la proprajn esencajn ecojn kaj vidi la identecon de aliaj. Kiel fenestro al la malsameco de kulturoj kaj kiel ponto inter civilizoj, preter spaco kaj tempo, libroj estas fonto de dialogo, rimedo por interŝanĝoj kaj fonto de evoluo."
"La Esperanto-movado dum tuta jarcento vivis esence per siaj libroj, de la komenca malgranda lernolibro aperinta en la jaro 1887-a ĝis la nuntempa riĉeco de dekmiloj da libroj en la internacia lingvo Esperanto pri ĉiuj temoj kaj eldonataj en ĉiuj landoj de la mondo. La libroj ludis por la komunumo de la parolantoj de Esperanto, dise loĝanta, la kuntenan rolon, kiun en naciaj socioj ludas ankaŭ aliaj pli konkretaj rimedoj. Kun plezuro oni povas konstati, ke la parolantoj de Esperanto nature kaj facile transiris nun al novaj formoj de libro-eldonado, kiuj daŭrigas la saman laboron per alia teĥnika rimedo."
