Quantcast
Channel: Esperanto-Informado..
Viewing all 466 articles
Browse latest View live

Reta Prelego de la Prezidanto de UEA: vive pere de interreto.

$
0
0


Prelego de la prezidanto de UEA, 
D-ro Mark Fettes

"La graveco de UEA 
en la E-kunordigado"

Vendredon, la 18an de marto
14:00a (Vankuvero) – 18:00a (Rio) – 21:00a (Londono) – 22:00a (Parizo) –  00:00a sabaton (Moskvo) – 06:00a sabaton (Tokio) - 18-Bonaero (Argntino)

Evento organizita de Kultura Kooperativo de Esperantistoj

 – KKE – Rio de Janeiro - 

Lasu vian komenton

 

REVIDEBLA EN:

 https://www.youtube.com/watch?v=T8ha9CX_A38&feature=youtu.be


Porque un norteamericano usa el Esperanto en vez del ingles?

$
0
0

Kial usonano uzas Esperanton?

Nove renkontitoj foje esprimas surprizon kiam ili ekscias ke mi, usonano, uzas Esperanton anstataŭ la anglan en Japanio. Foje oni eĉ ne kredas ke mi efektive estas usonano, ĉar ili aŭdis min paroli nur Esperanton.

Nu, estas vere ke la plimulto el la usonanoj preferas uzi la anglan. Multaj usonanoj opinias ke la angla sufiĉas, kaj ke ĉiu en la mondo devus lerni ĝin. Kial do mi preferas uzi Esperanton por komuniki kun neusonanoj? Jen kelkaj kialoj:

Amikeco. Dum longaj vojaĝoj mi rimarkis ke la plimulto el la homoj kiuj alparolis min per la angla, ne interesiĝis pri mi kiel homo, nek pri mia kulturo. Ili interesiĝis unuavice pri mono. Aŭ ili volis vendi ion al mi, aŭ ili volis lerni la anglan de mi, por povi ricevi pli bonan edukon kaj pli altsalajran postenon, aŭ ion alian. Kontraste, granda procento de la homoj kun kiuj mi parolas Esperante, interesiĝas pri mi kiel homo, aŭ pri mia kulturo. Multaj el ili deziras amikiĝi, kaj efektive multaj el ili fariĝas amikoj.

Egaleco. Se mi parolas angle kun japano aŭ iu alia kies denaska lingvo ne estas angla, mi ĉiam, nepre, havas la pozicion de spertulo pri la lingvo, kaj, negrave kiom multe tiu alia persono studis la anglan, li aŭ ŝi nepre parolas el malpli alta pozicio, kiel lernanto al instruisto aŭ subulo al estro. Se anstataŭe ni interparolus per la lingvo de mia kunparolanto, ekzemple la japana, la situacio estus sama sed inversa. Tia malegaleco tre malhelpas la interamikiĝon.

Pordmalfermo. Dum mia longa mondvojaĝo, Esperanto malfermis multegajn pordojn al mi, figure kaj laŭvorte. Mi tranokte gastis en 150 hejmoj de esperantistoj dum la trijara vojaĝo, kaj nur unu nokton mi pagis en hotelo! Pere de Esperanto kaj esperantistoj, mi povis ĝui tre riĉan kulturon, renkonti multajn diversajn homojn kaj konatiĝi intime kun iliaj vivoj, kulturoj, hejmoj, pensoj ktp.
Kelkaj el miaj bonaj amikoj, post jaroj da amikeco, konfesis al mi ke, antaŭ ol renkonti min, ili malŝatis usonanojn. Do, se mi uzus la anglan, mi certe ne povus ekamikiĝi kun tiuj homoj, kiuj nun estas tre karaj amikoj. Esperanto ja malfermis la pordon al ili.

Helpi la mondon.Laborante por disvastigi Esperanton, mi havas la senton ke mi faras ion utilan al la mondo. Se homoj tra la mondo povos libere interkomuniki kiel egaluloj, kaj interamikiĝi per Esperanto, certe la mondo fariĝos pli bona, pli justa, pli simpatia. Mi ne imagas ke Esperanto sola solvos ĉiajn mondproblemojn, sed ĝi ja povas helpi la homojn ellabori solvojn.

Kreemo. Mi tre amas uzi Esperanton, ĉar ĝi kondukas al plia kreemo. Pro la granda fleksebleco en la lingvo, mi sentas liberiĝon verkante aŭ parolante en Esperanto kompare kun la angla, kies strukturo kaj vortstoko estas relative fiksitaj. La ebloj krei novajn esprimojn en Esperanto estas preskaŭ senlimaj; estas granda ĝojo esplori ilin, kaj trovi trafajn esprimojn, uzante jam ekzistantajn erojn.

Valoraj spertoj kaj memfido.Trairante pordojn malfermitajn per Esperanto, mi ricevis multajn valorajn vivspertojn kiujn mi ne facile povus havi sen Esperanto. Tiaj riĉaj vivspertoj multe kontribuis al mia memfido, kaj preparis min pli kompetente agadi en la mondo.

Nova mondkoncepto. Eble la plej grava profito kiun mi ricevis el mia uzado de Esperanto, estas drasta ŝanĝo de mia mondkoncepto. Antaŭe mi imagis ke la mondo plenas je fremduloj -- homoj tre malsamaj kaj ne alireblaj. Kun "fremduloj" oni ne povas multe simpatii, ĉar ili ja estas fremdaj, ĉu ne?

Tamen, pro miaj travivaĵoj uzante Esperanton, mi malkovris ke tiu imago estis tre erara. La mondo plenas ne je fremduloj, sed je homoj, samaj kiel mi kaj miaj familianoj. Kaj plue, tre multaj el tiuj homoj deziras esti miaj amikoj, se ili havas la okazon renkontiĝi kaj konatiĝi kun mi. Do, ili estas ne fremduloj, sed amikoj aŭ estontaj amikoj.

Kia granda diferenco! Nun mi sentas min reale ligita al homoj tra la mondo. Kaj mi ne plu sentas min katenita al nur unu parto de la mondo, al nur unu lingvo, nur unu kulturo. Mi estas libera interagi kun homoj tra la mondo, ĉar ĉie troviĝas amikemaj homoj, kaj ĉar Esperanto donas al mi la rimedon facile interparoli kun ili.
    Joel Brozovsky - Usono - El la revuo "Nova Vojo" de Oomoto

http://esperantofre.com/book/booke.htm#usonano

LA ESERANZA DEL ESPERANTO.... en LA GACETA de Tucuman.

$
0
0


TUCUMÁN Domingo 20 de Marzo 2016,
La esperanza del Esperanto
La lengua creada por el oftalmólogo ruso-polaco Lázaro Ludoviko Zamenhof con la aspiración de que se convirtiera en el idioma universal fue lanzada en 1887 en Varsovia, tras diez años de preparación. Los esperantistas fueron perseguidos por Hitler, Stalin, Mc Carthy, Ceausescu. Se expandió, sin embargo, por todo el mundo a través de millones de esperantoparlantes (contando en sus filas a destacadas figuras como Verne, Tolstoi, Tolkien y el papa Juan Pablo II), sin lograr su propósito fundacional de unir a la humanidad, pero manteniendo encendida la idea de que el lenguaje es el instrumento para lograrlo...

http://www.lagaceta.com.ar/nota/674881/la-gaceta-literaria/esperanza-esperanto.html


Por Alina Diaconú – 

Las cosas que recordamos con más énfasis son aquellas que nos marcaron sobremanera. Tendría yo unos siete u ocho años cuando, en mi Bucarest natal, oí hablar de la existencia del idioma esperanto.

En primer lugar, la palabra en sí me produjo un fuerte impacto, por tener implícita la idea de “esperanza”. Luego sobrevino el gran descubrimiento: podía haber una sola lengua que uniera a todos los pueblos, como antes de la punitiva confusión de la Torre de Babel. Me acuerdo que pensé -yo que, a la sazón, hablaba dos idiomas, el rumano y el francés- ¡qué maravilloso sería no necesitar aprender las innumerables lenguas del mundo y conocer solamente una con la cual entenderse en cualquier punto del planeta!

El esperanto se convertía así para mí, desde la niñez, en un nexo único y en un proyecto verdaderamente esperanzador.

Pero, también recuerdo que al manifestarles a mis padres mis ganas de aprender ese extraordinario lenguaje que me facilitara la comunicación universal, ellos me dieron una respuesta contundente: “No, no te va a servir, porque, lamentablemente, el esperanto ya fracasó”.

De más está decir que la utopía se me vino abajo en un santiamén.

Pasaron desde entonces unas cuantas décadas y, hace poco, me encuentro, gracias a Facebook, con un hombre que lleva mi propio apellido, que nació en el Uruguay, que vive en el Chaco y que escribió un libro titulado El idioma Esperanto en la Ciudad Termal (que es Sáenz Peña), editado por el Club de Esperanto de dicha ciudad , del cual es presidente.

Se llama Rubén T. Diaconu, es profesor y difusor del esperanto, y gracias a él me encontré con abundante material sobre el tema y sobre un idioma que pervive a través del tiempo y que está vigente en ciertos grupos de esta Argentina, tan diversa y rica en manifestaciones socio-culturales.

Origen

El esperanto fue creado por el oftalmólogo ruso-polaco Lázaro Ludoviko Zamenhof, y tras 10 años de trabajo de preparación, fue lanzado por él en 1887 en Varsovia, a través de una obra, inicialmente editada en ruso y titulada UnuaLemolibro de LingvoInternacia. Se trataba del primer libro de esa lengua internacional que Zamenhof denominó “una lengua con aspiración de universalidad”. La obra estaba firmada por Doktoro Esperanto, pseudónimo del autor, del cual derivó luego el nombre del idioma.

Zamenhof hablaba fluidamente ruso, polaco y alemán. Leía en francés y había estudiado otros ocho idiomas.

Al crear el esperanto, renunció a sus derechos de autor sobre la invención de dicha lengua y la declaró “propiedad común”, lo cual hablaba a las claras de sus ideales y de sus sueños.

Al año siguiente, en 1888, se fundó en Nüremberg, Alemania, la primera Asociación de Esperanto y el primer Congreso Universal tuvo lugar en 1905, en Boulogne–sur-Mer, Francia, donde asistieron casi 700 esperanto-parlantes de todo el mundo, con una participación mayoritaria de franceses e ingleses. En el año 1908 se fundó la Asociación Universal de Esperanto en Rotterdam, Holanda, que es la organización más importante dedicada a la difusión de esta lengua.

El esperanto fue prohibido por los nazis en la Alemania de 1935; y los esperantistas, enviados a campos de concentración. Después de la Primera Guerra Mundial, la clase trabajadora esperantista -fundadora de la Asociación Mundial Anacional- fue ayudada y promovida por los bolcheviques, hasta el arribo de Stalin, quien comenzó la persecución del esperanto y de los esperantistas en la entonces Unión Soviética. Lo mismo ocurrió bajo McCarthy en los Estados Unidos, en la España de Franco y en la Rumania de Ceausescu.

En 1954, en Montevideo, la Unesco aprobó una resolución a favor de dicho idioma, otorgándole a la Asociación Universal del Esperanto el estatus de “relación consultiva”.

El esperanto se expandió en la década de los 50 en diversos países de Europa Central y del Este como Polonia, Bulgaria, Checoslovaquia, Hungría, la Unión Soviética; y también aterrizó en otros continentes: en lugares como Vietnam, Líbano, Madagascar, Zaire, Tanzania. Desde 1994 el Papa comenzó a incluir el esperanto en sus saludos navideños y pascuales.

En algunos países se enseña el esperanto en las Universidades. Es el caso del País Vasco (en Bilbao y en La Laguna). En Bulgaria y Hungría el esperanto fue una asignatura escolar regular. Y gracias a Internet, desde 2002 también se puede aprender este idioma a través de este exitoso medio.

En todo el mundo el esperanto constituye una segunda lengua y, por lo general, se aprende en privado. Si bien no hay estadísticas, se dice que lo hablan entre un millón y 10 millones de personas. El alfabeto tiene 28 letras y algunos símbolos. Las vocales son cinco, hay dos semivocales y en cada sílaba hay una vocal. Las raíces del esperanto son, en su mayoría, latinas, pero también hay derivaciones de origen griego, hebreo y japonés.

La ciudad del esperanto

Actualmente, en Alemania se encuentra una ciudad que utiliza oficialmente el idioma esperanto y que es llamada “la ciudad del Esperanto”. Se trata de Herzberg, en la Baja Sajonia, donde funciona el Centro Intercultural Herzberg. Allí los carteles suelen ser bilingües (en alemán y esperanto), dicho idioma se enseña en absolutamente todas las escuelas y permanentemente se organizan encuentros, festivales, cursos y reuniones que convocan a esperantistas de todas partes.

El idioma esperanto tiene su propia bandera. Es verde con un cuadro blanco, en el cual aparece una estrella verde de cinco puntas. El verde representa la esperanza; el blanco, la paz; y la estrella, los cinco continentes.

Desde un punto de vista literario, el esperanto no sólo apareció en libros técnicos, sino también en obras literarias y un sinfín de traducciones.

Zamenhof tradujo al esperanto el Antiguo Testamento completo y varias obras de teatro: Hamlet, de Shakespeare; Los bandidos, de Schiller; El inspector, de Gogol; Ifigenia, de Goethe. En una antología de 1957 publican sus trabajos 100 poetas esperantistas de todo el mundo.

En cuanto a traducciones, pueden leerse en esperanto obras de Kafka, Tagore, Baudelaire, García Márquez, Bécquer, Valle Inclán, Benavente y la importantísima traducción del Quijote, editada por la Fundación Esperanto en 1977. Se han publicado numerosos diccionarios y manuales de esperanto. El Gran Diccionario Español-Esperanto, aparecido en el 2003, reúne más de 50.000 voces.

Fueron esperantistas Jean Jaurés, Julio Verne, Henri Barbusse, León Tolstoi, J. R. R. Tolkien. También lo era Karol Wojtyla (el papa Juan Pablo II).

Parece ser que el gran Umberto Eco -recientemente fallecido- quedó sumamente impresionado por la historia de Lázaro L. Zamenhof y por los anhelos que subyacían a la creación de esta lengua que llevaba su sello.

El esperanto fue traído a la Argentina en 1889 por algunos catalanes y así comenzaron a darse cursos de ese nuevo idioma en el barrio de Balvanera, de Buenos Aires. En la Capital Federal también se fundó la Asociación Argentina de Esperanto, que publicó la revista Argentina Esperantista.

El esperanto llegó luego a Santa Fe, Córdoba, al Chaco y a la ciudad de La Plata, y en 1941 se creó la Liga Argentina de Esperanto en Rosario, que editó el libro ¿Sabe Ud. Esperanto?, un curso práctico de dicha lengua internacional. Aquí también está la Biblioteca de la Asociación Buenos Aires de Esperanto.

Es una pena que el esperanto no haya tenido la proyección que soñó su creador, Lázaro L. Zamenhof. Supongo que muchos intereses y mucha burocracia le han jugado en contra. También muchos intelectuales y científicos miraron con desconfianza un idioma planificado como este, “artificial” (como fue tildado por esos detractores), que no surgió en forma espontánea y que no estaba sostenido por una cultura previa.

Una sola familia

En mi infancia, la posibilidad de una lengua única en el planeta encendió mis fantasías y mis ilusiones. Sin saberlo, yo estaba embuída de homaranismo, esa ideología pacifista y humanitaria nombrada por Zamenhof, que “considera a la humanidad como una sola familia de origen común, en la que las diferencias y particularidades de cada pueblo deberían sustentarse en plena armonía y fraternidad”; y por la cual “las personas de distintos países, culturas y credos se podrían acercar sin barreras lingüísticas”.

De todas maneras, dentro de poco el Esperanto va a cumplir 130 años. No es una lengua muerta, es una lengua viva. La oportunidad actual de que pueda estudiarse on line le abre nuevas puertas, y acaso renueve sus posibilidades futuras.

En una carta dirigida a un colega francés, Lázaro Ludoviko Zamenhof, ese “judío de Rusia” (como él se definía) confesaba: “Desde mi más tierna infancia me entregué por entero a una sola idea y a un solo sueño: al sueño de la unificación de la humanidad”.

En este mundo globalizado, ojalá el Esperanto sea entonces más que una esperanza: un puente real entre los pueblos.

© LA GACETA

Alina Diaconú - Escritora y columnista. Sus libros más recientes son la novela Avatar y el poemario Aleteos.

Revista Esperanto: aparecio el numero de marzo 2016.

$
0
0

       Revuo ESPERANTO jam rete aperis: marta kajero 2016.

APARECIO YA PARA SOCIOS DE UEA EN LA RED, LA REVISTA ESPERANTO DE MARZO 2016, CON UN INTERESANTE CONTENIDO.
PARA ESTAR AL DIA CON EL MOVIMIENTO ESPERANTISTA ES NECESARIO LEER ESTA REVISTA, DONDE ESCRIBEN NUESTRO MEJORES LIDERES PERIODISTAS.

EN ESTE NUMERO TENEMOS UN INTERESANTE ARTICULO SOBRE QUE SIGNIFICA SER "CIUDADANOS DEL MUNDO" GRACIAS AL ESPERANTO. Su autor es nuestro colega chileno
el DR. JOSE ANTONIO VERGARA, miembro del comité de UEA.-

El redactor de la revista, Fabricio Valle, continúa tratando un tema que es de permanente actualidad: Porqué el Esperanto no logra ser aceptado por la comunidad cientifica y universitaria mundial, presionada por el imperialismo del inglés.-


-Hay tambien una referencia al PASPORTA SERVO:  La organizacion que coordina el alojamiento gratuito para los que hablan esperanto en todo el mundo... Recordando que esta iniciativa organizada, nació en ARGENTINA, en el año 1966 - HACE CINCUENTA AÑOS- gracias a la actividad difusora del Esperanto en el pais por parte del DR. RUBEN FELDMAN GONZALEZ (actualmente residiendo en los EEŬU), quien lo entregó a UEA, en el año 1974, cuando tuvo que alejarse del pais como perseguido político por la triple A.  UEA lo confió a TEJO, quien está por editar el volumen corresponiente al conmemorarse este cincuentenario.-


  El la Redaktoro: FABRICIO VALLE:
La krizo de la nuntempa movado havas radikojn en la fakto, ke ĝi baziĝas plenplene sur la fundamentoj de la unuaj 100 jaroj de nia historio, dum ne estis la rimedoj de komunikado kaj agado kiujn ni nun havas, dum tutmondiĝo ne estis tiu verva fenomeno de la aktualaj tempoj kaj dum la esperantistoj batalis ĉefe por instruado kaj diskonigado de Esperanto kiel grandaj celoj de ĉiu organizaĵo — de UEA ĝis la plej simpla kaj malgranda loka E-societo….

Tio, kio havas nuntempe potencialon por ŝanĝi draste la direkton de la historio de Esperanto, estas la fakaj asocioj— en ĝeneralaj trajtoj, la evoluigo de la aplikado de Esperanto. Kiam mi parolas pri fakaj asocioj kaj aplikado de Esperanto, mi volas aludi tre ampleksan kuntekston, kie enhaviĝas agado en la universitataj sferoj, ekonomiaj kaj socialaj kampoj kaj eĉ distraj celoj kiel ŝakludo. Kompreneble, ni enlistigu lingvo-instruadon, sciencon, edukadon kaj kulturon...
La enhavlisto de la marta kajero:
  • 51 ... Malferme: Tutmonda civitaneco: ĉiutaga sperto de la esperantuloj ‒ José Antonio Vergara
  • 53 ... Kongresa Komuniko
  • 54 ... Dek Demandoj: Floréal Martorell, konata kiel Flo, parolas pri sia agado sur la kampo de muziko. Lia ŝlosila rolo en la E-movado estis ĝis nun absolute fundamenta por la muzika E-kulturo. Li bezonas pli viglan apogon de la esperantistaro
  • 56 ... Kalejdoskopo: Notoj pri interesaj eventoj, homoj kaj agadoj
  • 58 ... BET en moderna epoko: Dima Ŝevĉenko kaj Anna Striganova prezentas la tradician eventon Baltiaj Esperanto-Tagoj en la nuntempo. Post iom da historiaj klarigoj ili montras la modernan BET-on kiel konsternan hibridon de la tradiciaj etosoplenaj sovetiaj E-tendaroj kaj amasaj internaciaj aranĝoj
  • 59 ... Eventoj en Perspektivo
  • 60 ... Faka agado:ĉu tempo por vigla florado? Deĉifru min aŭ mi voros vin ‒ Fabrício Valle
  • 61 ... Esperanto kaj Fakaj Asocioj hieraŭ kaj morgaŭ ‒ Amri Wandel
  • 61 ... Scio Sen Bariloj por agi ‒ Mireille Grosjean
  • 62 ... Por la elito de la internacia medicinistaro ‒ Christoph Klawe
  • 63 ... Pasporta Servo en moderna epoko ‒ Lars Sözüer
  • 63 ... Lingvaj Notoj ‒ Rob Moerbeek
  • 64 ... Pri la Belartaj Konkursoj: La teksto de Humphrey Tonkin estas fakte oficiala raporto pri la Belartaj Konkursoj kaj tre utilas por doni al la legantoj klaran bildon pri pinta literatura konkurso de nia Esperantujo
  • 66 ... Forpasoj: Nekrologoj pri antaŭ nelonge forpasintaj esperantistoj
  • 66 ... Furorlisto: Listo de la plej venditaj libroj
  • 67 ... Aventuro tra Madagaskaro ‒ Evelyne Rotellini
  • 68 ... Recenzo: Esperanta enkonduko al kibernetiko ‒ Federico Gobbo
  • 69 ... Kialoj ne mankas por veni al la 101-a UK ‒ Peter Baláž
  • 70 ... Oficiala Informilo
  • 71 ... Laste Aperis: La plej lastaj novaĵoj de la libroservo de UEA
La marta PDF-versio de la revuo Esperanto estas trovebla sub la menuero TEKO - kune kun pluraj antaŭaj numeroj. Junaj membroj trovos tie ankaŭ aktualajn PDF-versiojn de la revuo Kontakto.
* http://reto.uea.org -> Retlistoj kaj malaboni. Aŭ bonvolu peti tion al reto@uea.org.
Amike, Andrej Grigorjevskij, volontula prizorganto de UEA.ORG

Feliĉan Paskon 2016!

$
0
0

Kune al geamikoj kaj gesamideanoj de la tuta mondo, ni volas deziri pacon kaj feliĉan kunvivadon, for de la terorismo, milito, kaj aliaj krimoj kontraŭ la homaro.  Dume nia Argentina Esperanto Ligo okazigas la 57 AKE- Argentina Kongreso de Esperanto.- Al ĉiuj, Saluton!

JEN INFORMOJ PRI LA 57-a AKE, ARGENTINA KONGRESO DE ESPERANTO.

$
0
0

 EL 57° CONGRESO ARGENTINO DE ESPERANTO
TUVO LUGAR EL "LAS GRUTAS" Prov. de RIO NEGRO
durane los dias  24-27 de marzo 2016.

AQUI UN BREVE RESUMEN DE LA INFORMACION PUBLICADA.

Kongresa folio n-ro 1 - 24-an de marto 2016
57-a AKE - Las Grutas - Rio Negro

La organizantoj alvenis tre frue, al la kongresejo, por prepari la dokumentojn por la kongresanoj.
De la 9-a ĝis la 12-a , la LKK-anoj dejxoris tie. Post la 18-a horo, la kongresanoj komencis alveni al la Biblioteko. Kelkaj el ili suferis problemojn kaj, laux la informoj, ili estos alvenontaj morgaŭ, dum la tuta tago. Post la 18-a horo ankaŭ estis la oficiala malfermo de la Kongreso kun la ĉeestantaj kongresanoj.
Oni eksplikis la situaciojn de kelkaj kongresanoj (malfrue alvenontaj) kaj la bezonon re-pensi la oficialan programon por adapti ĝin al la ne-elpensita nuna situacio. 

La LKK kune kun la estraro de AEL faris tion. 
 

Grupo de Kongresanoj apud la plaĝoj de LAS GRUTAS (RN)

La plenan informon pir la Kongreso aperas en la oficiala ttt-ejo de la kongresohttp://www.esperantoargentino.weebly.com .


- http://esperantoargentino.weebly.com/kongresaj-folioj.html (taga kroniko de la kongreso kaj Programo: "Folioj" redaktitaj de la Sekretario Ruben Sanchez).

- http://esperantoargentino.weebly.com/asambleas-de-ael.html   ( Statuto de AEL kaj reformoj aprobitaj) 

- http://esperantoargentino.weebly.com/congresistas.html  (Kongresaj aliĝintoj )
-Resoluzio.

Plaĉis al la tuta kongresanaro, la urbon kaj la kongresejon. Kaj la veterkondiĉoj estos favoraj por ĝui la plaĝon kaj la esperanto-etoson.  - Informis : Ruben Sanchez.

La "Esperanto-tago 2016" okazos kune al BEA en Bonaero, strato Paraguay  2357.

La 58-a AKE-2017 -centjariĝo de la malapero de Zamenhof, okazos venontjare, en ENTRE RIOS (Crespo?)



La Kongresejo estis la loka biblioteko de LAS GRUTAS:-
Biblioteca Popular Luis Piedrabuena
Calle Pomona esquina calle Villa Regina
Las Grutas - Rio Negro- 
(Bv. donace sendu librojn de Esperanto al la biblioteko.)

POR KONTAKTI la estraro de AEL kaj aliaj komitatanoj vidu la adresojn ĉe:
 http://esperantoargentino.weebly.com/comision-directiva.html








Muzaiko, radio esperantista cumple cinco años de transmisión continuada en la red.

$
0
0





El 10 de abril, Muzaiko, la radio esperantista que transmite en vivo las 24 horas por internet, cumple cinco años de transmisión continua.

Si Ud conoce el esperanto y quiere escuchar la música compuesta por esperantistas esta es su oportunidad. También tiene la posibilidad de acostumbrar su oído a la lengua escuchando noticias y los variados programas hablados, transmitidos desde todo el mundo, y así perfeccionar su conocimiento del idioma internacional.

La radio es escuchada en forma permanente desde mas de cien países, según lo va mostrando el sistema electrónico.

Envie sus saludos al equipo director de la radio.

Mondcivitanoj parolas Esperanton, internacia komuna lingvo de la homaro...


APARECIÓ LA REVISTA ESPERANTO DE ABRIL 2016

$
0
0




 Mientras llega la revista impresa podemos leer la misma en su edicion digital en internet. Este es el último numero editado por el Redactor brasileño
FABRICIO VALLE
que mediante la revista ha sido un impulsor de una renovación y actualización del Movimiento esperantista mundial.

A partir del próximo mes, la redaccion de la revista estará 
a cargo del esperantista hungaro
 Attila Kaszás.


MALFERME – Ferme   Fabricio Valle – Redaktoro.

En mia lasta numero de Esperanto kiel redaktoro mi ŝatus diri kelkajn vortojn pri miaj klopodoj, spertoj, frustriĝoj, eraroj, trafoj, problemoj, ĝojoj kaj malĝojoj, krom miajn konkludojn pri tio, kio estis mia laboro
en tiu grava posteno de la E-movado.
Tamen, ne estas spaco por tio kaj aliflanke estas preferinde prioritatigi la estantecon, kiu fluas, kaj alfronti novajn defiojn.
Do, mi rezignas pri longa konfesado kaj malfermo de mia koro. Mi faros nur leĝerajn komentojn pri aspekto, kiun mi opinias interesa: tradicio.
Pripensiga deirpunkto estas la vortoj de Henry James (Usono, 1843 -1916): “Estas  necese multe da historio por forĝi etan tradicion.” Ni devas fieri, ke en nia mallonga historio, ni konstruis multajn belajn tradiciojn kaj sendube la revuo Esperanto estas unu el la plej gravaj tradicioj de nia historio (http://bit.ly/22DuJWl).
Tamen, se bonan tradición ni devas gardi, aliflanke tro firme alkroĉiĝi
al ĉiuj tradicioj, afero pri kiu ne mankas grandaj fakuloj en Esperantujo, ne estas sekvinda vojo.
……………………………………………………………………………………….
Bonŝance la Estraro de Mark Fettes ŝajnas tute preta rompi kelkajn tradiciojn, eĉ se foje, klopodante profunde respekti la pasintecon,
ĝi eventuale fariĝas konservativa.
Fakto estas, ke la nova redaktoro devos, kiel mi devis, lerte mastrumi la konflikton inter la novo, kiu volas naskiĝi, kaj la malnovo, kiu ne volas morti. Tio ne estas teorio!
……………………………………………………………………………………….

Mi dankas tiujn, kiuj sendis artikolojn, la oficistojn de la CO, la UEA-Estraron, mian kunlaboranton en TEJO, la volontulajn provlegantojn de la revuo en Roterdamo kaj kelkajn tra la mondo kaj la volontulon
de TEJO kiu helpis en la ĝisdatigo de la dosieroj en Guglo. Mi dankas ankaŭ la legantojn.
Mi finas per la vortoj de bela brazila kanzono (Kiel niaj gepatroj, de
Elis Regina, kun subtekstoj en Esperanto: http://bit.ly/1PxwcAO), kiuj resume prezentas la perspektivojn de mia vivo de nun: “...mi sentas, ke vento alblovas odoron de freŝa sezono”. Ĝis revido!
*
La enhavlisto de la aprila kajero:
  • 75 ... Malferme: Fabrício Valle en sia lasta numero kiel redaktoro de Esperanto adiaŭas per artikolo pri la temo “tradicio”. Kiel konkludon oni povas preni la frazon de rusa poeto (Alexandre Blok): “Ankaŭ rompi la tradicion estas tradicio”.
  • 77 ... Afrikaj lingvoj: afero de Esperanto - Latifou Gbadamassi
  • 78 ... Dek Demandoj: La intervjuo kun Francesco Maurelli alportas tre interesajn ideojn pri UEA, la E-movado kaj la esperantista ekonomio. Kiel entreprenisto, li havas avangardajn vidpunktojn kaj klare analizas diversajn aspektojn de tre aktualaj temoj.
  • 81 ... UEA-Domo por Volontuloj en Roterdamo - Martin Schäffer
  • 81 ... Oficiala Komuniko
  • 82 ... Kalejdoskopo: Notoj pri interesaj eventoj, homoj kaj agadoj
  • 84 ... Lingvo kaj ekonomio: Esperanto kiel lingvo de monda ekonomio - El la redakcio
  • 86 ... Ĉu Esperanto estas vera internacia lingvo? - Wang Tianyi (Ĉielismo)
  • 87 ... AMO maturiĝas kaj en Koreio atingis sian 21-an okazaĵon! - Stefan MacGill
  • 88 ... Nur ĉef- kaj lok-motoraj asocioj: La dua artikolo de la serio “Sfinksa Demando” sufiĉe klare kaj longe pritraktas la strukturon de Reto Nova, kiu konsistas el E-movadidoj kun nur ĉef- kaj lok-motoraj asocioj. La celo estas doni al la faka agado per Esperanto viglan elanon.
  • 90 ... Opinio:Ĉu la junularo maljuniĝas? - Fernando Maia Jr.
  • 91 ... Faka agado sub novaj principoj - Fabrício Valle
  • 92 ... Recenzo: Elstara romanisto sed ne elstara rakontisto - João José Santos
  • 93 ... Opinio: UEA en la disvolvado de la faka agado - Fabrício Valle
  • 94 ... Membrostatistikoj: La membrostatistikoj de UEA rilate la jaron 2015
La aprila PDF-versio de la revuo Esperanto estas trovebla sub la menuero TEKO - kune kun pluraj antaŭaj numeroj. Junaj membroj trovos tie ankaŭ aktualajn PDF-versiojn de la revuo Kontakto. -Andrej Grigorjevskij, volontula prizorganto de UEA.ORG

14 de abril de 1917: moria en Varsovia el iniciador del Esperanto: hace 99 años!

$
0
0




 14 de abril de 1917: muere en Varsovia L.L. Zamenhof iniciador del Esperanto.



Hoy en el 2016: Se cumplen 99 años de la muerte del Iniciador del Esperanto, que creyó ver en la falta de entendimiento y comprensión de los humanos, por carecer de un idioma común, la causa principal de las guerras y odios entre individuos y pueblos.

Conocedor del mítico relato bíblico sobre la confusión de las lenguas en Babel, se propuso neutralizar esta maldición que pesa sobre los humanos desde sus orígenes.

Su proyecto  humanista para la creación de una fraternidad universal, en convivencia pacífica de individuos y pueblos, estaba fundado en  la utilización de un idioma común planetario, neutralizando la imposibilidad de comunicarse y entenderse debido al multilingüismo.

 De este modo la diversidad lingüística, étnica, política y religiosa debía ser superada por la aceptación multicultural, cooperativa y solidaria.
Sin duda un utopía idealista, que el sabía que era utópico, como parece ser utópico hoy dia trabajar por la paz... Pero su gran proyecto podría cooperar activamente y garantizar un camino hacia  la paz y la supervivencia humana sobre el planeta, en estado actual de autodestruccion..

Si bien parecería que este idealismo humanista es innato y  compartido en general en el ser humano, y propuesto por religiones e ideologías, nunca se logró una aceptación práctica internacional, aunque las actuales Naciones Unidas y UNESCO hayan propiciado su enseñanza y utilización.
 Si bien a lo largo de unos 130 años ya millones de  personas han utilizado y utilizan  el Esperanto y muchos  países propician su difusión utilizando la lengua internacional, esta heroica acción voluntaria no logra imponerse al sistema político-económico que rige el planeta.

El Esperanto ha creado ya una vasta literatura original y una cultura común multiétnica que propicia la amistad y cooperación entre individuos y pueblos. 
Y hoy dia gracias a la tecnología de internet, el uso y aprendizaje mundial del idioma se ha facilitado enormemente con gran repercusión practica y  social.   
El esperanto es en realidad un fenómeno lingüístico y social  que no puede ser ignorado o neutralizado por la oposición mediática.

Sin embargo, el sistema económico-político que rige en el planeta  ha tratado de bloquear al Esperanto, declarándolo en forma reiterativa y manipuladora, de utópico, ilusorio y “muerto” de entrada. Vemos que el ideal de solidaridad humana es contrapuesto por la promoción del odio, la división y la guerra depredadora permanente entre individuos, etnias, países, religiones, ideologías, que solo llevan cada día más claramente a una autodestrucción programada, en medio del horror y el sufrimiento colectivo.
Añádase a este hecho incontrastable, la sobre-explotación irracional e incontrolable de los recursos planetarios que están produciendo un cambio climático que solo aumenta rápidamente el horror y sufrimiento colectivo.

Que un hombre solo haya podido realizar esta hazaña de crear un idioma planificado de fácil aprendizaje, e imponerlo es de por si una gran hazaña que podemos considerar heroica y sobre humana, por lo que no puede menos que ser aceptada  racional y emocionalmente. El idioma lleva ínsito la esperanza de un devenir evolutivo superior de la humanidad sobre el planeta.
Si bien ignoramos en general todavía muchos de los secretos planetarios y cósmicos y la mayor parte de la historia de la biodiversidad en la tierra, el cerebro humano parece dotado lo suficiente para un progreso indefinido, como lo está mostrando  -aunque algo irracionalmente- el acelerado avance tecnológico en general, la nanotecnología, la robótica y un avanzado conocimiento del cosmos.

Por lo mismo es todavía esperanzador un progreso evolutivo humano, en correspondencia con estos logros. Logros que comprenden también la posibilidad técnica de superar la multiplicidad lingüística mediante traductores automáticos, pero que le reservan todavía al Esperanto la posibilidad del intercambio personal con la voz y la palabra, privilegio del ser humano.

A cien años de la muerte de su iniciador que lo publicó hace 130 años, el ESPERANTO puede considerarse como Lengua viva y prometedora todavia de un gran futuro en favor de la humanidad.-

Porque hay que aprender Esperanto....

RADIO VATICANA, hace 40 años que transmite sus programas tambien en Esperanto.

$
0
0

EL 18 DE ABRIL DE 1976 RADIO VATICANA AGREGÓ A LAS DIVERSAS LENGUAS DE SUS TRANSMISIONES EL ESPERANTO.

SE CUMPLEN 40 AÑOS DESDE AQUELLA INICIATIVA, RECONOCIENDO AL ESPERANTO SU CUALIDAD DE LENGUA VIVA UTILIZADA EN TODO EL MUNDO.

La radio Vaticana fue inaugurada en el año 1931 y desde entonces ha ido progresando con la tecnologia radial para ondas cortas medianas, largas o FM, transmitiendo actualmente por satelites y por internet en unos 30 idiomas.

Los cristianos e interesados puede tener permanentemente las noticias desde el Vaticano, ahora tambien a través de la Televisión.

http://eo.radiovaticana.va/  - https://es.wikipedia.org/wiki/Radio_Vaticano -

http://www.vatican.va/news_services/television/index_sp.htm

RADIO VATICANA: 40 JAROJ DE DISSENDADO EN ESPERANTO



RADIO VATICANA: 40-a datreveno de la dissendado de
programoj en Esperanto.

http://eo.radiovaticana.va/

En la nokto inter la 17-a kaj la 18-a de aprilo 1976 (ĉirkaŭ je la dua, do jam la 18-an), surondiĝis unuafoje elsendo en Esperanto de Radio Vatikana: estis ĵus pasinta la Sankta Sabato, kaj estis jam Pasko de antaŭ 40 jaroj.

El la voĉoi de Erszebet Reményi Puracchio (hungarino edziniĝinta al italo) kaj de la dominikana Patro Giacinto Jacobitti

https://eo.wikipedia.org/wiki/Giacinto_Jacobitti

Oni aŭdis la komencon de Psalmo 8:

Ho Eternulo, nia Sinjoro,
kiel majesta estas Via nomo sur la tuta tero!

Kaj tuj poste la komencon de Psalmo 19 (18):

La ĉieloj rakontas la gloron de Dio…
kaj ĝis la fino de la universo iras iliaj vortoj.


La estiĝo de la programo (unuamomente limigita al mallongaj frazoj en la koro de la nokto) estis tre komplika, kiel estas rakontite al la aldonita artikolo (el “L’Esperanto” 1976-5) kaj dokumentite en la aldonitaj leteroj.

La decida puŝo venis de peticio, subskribita de centoj da partoprenantoj en la Universala Kongreso de Ateno (en julio 1976) kun ĉekape la tiama Ĉefepiskopo de tiu urbo Nikólaos Foscolos (estas lia la unua subskribo en la aldonita paĝo), kiu konvinkis Papon Paŭlon la sesan (kies akravidon mi neniam laciĝos proklami) rajtigi regulan programon.

En ĉi tiuj 40 jaroj, viciĝis ĉe la mikrofono pluraj esperantistoj, inter kiuj mi aparte memorigas Pastron Battista Cadei, Patron Carlos Musazzi kaj (jam de multaj jaroj) Carlo Sarandrea; mi aldonas, pri tio, kelkajn dokumentojn.

Mi aldonas la hejmpaĝon de la Vatikana stacio, kaj ripetas la inviton aŭskulti kaj skribi (ne necese por laŭdi: estas grave pruvi ke ekzistas intereso, kaj tion fari en sobra maniero). La estonteco de la elsendo dependas, ja, de kiom ĝi estas sekvata, kaj ankaŭ IKUE (Internacia Katolika Unuiĝo Esperantista) bezonas koni, ĉu valoras daŭrigi.

Fakte, la Sankta Seĝo malavare disponigas la “antenan spacon” (nome, la teknikan parton), sed la administraj elspezoj estas je kosto de IKUE: kaj ĉi tiuj elspezoj, kvankam ne altegaj (pro la karaktero esence volontula de la kunlaboro de la esperantistoj), estas tamen ne bagatela pezo por asocio kiu baziĝas nur sur kotizoj kaj mondonacoj.

Oni ne devas forgesi, krome, la homan pezon de tiuj kiuj, de 40 jaroj, dediĉas sian tempon al ĉi tiu agado, kun sindevigoj fiksaj kaj nepraj (ankaŭ, eĉ precipe, dum festotagoj): estas tre pli facile trovi iun, kiu elpaŝu per manifestiĝoj unufojaj kaj ekstere videblaj (kaj plezurigaj, pro la famkonateco, kiun ili havigas), ol trovi iun kiu dum 40 jaroj certigu, tagon post tago, daŭran agadon “malantaŭ la kulisoj”.

Du kuriozaĵoj:

- eblas, ke Ĉefepiskopo Nikólaos Foscolos estas malproksima parenco de la itala poeto Ugo Foscolo (pri kiu mi parolos en alia okazo),

https://it.wikipedia.org/wiki/Ugo_Foscolo

 -naskiĝinta en la greka insulo Zakinto/ Zákynthos, kiu en realo nomiĝis ĝuste Niccolò (Nikolao) Foscolos;

- Ĉefepiskopo Foscolos, tiel malfermita al la novaĵo de Esperanto ke li rajtigis (en 1976! v. aldonaĵon) Meson en la internacia lingvo, en 2013 estis akre atakita de la tradiciemaj katolikoj ĉar li rifuzis rajtigi la celebrojn laŭ la iama tridenta rito en latino:

http://blog.messainlatino.it/2013/08/atene-il-vescovo-cattolico-non-vuole-la.html

Raportis Antonio De Salvo

PASPORTA SERVO: organizacion mundial que aloja gratuitamente a quien habla Esperanto.

$
0
0

 1966-2016: PASPORTA SERVO DATREVENAS KVINDEKAN JARIĜON.

PASPORTA SERVO
LA ORGANIZACION ESPERANTISTA MUNDIAL
QUE PERMITE EL ALOJAMIENTO GRATUITO 
A QUIEN HABLA ESPERANTO
CUMPLE CINCUENTA AÑOS.


EL PASPORTA SERVO CUMPLE 50 AÑOS
. (breve relato para lectores de Argentina)

A 50 años de la creación del PASPORTA SERVO: organización mundial que posibilita a quien habla Esperanto, alojarse gratuitamente como huésped en casas de esperantistas.

Podemos sentirnos orgullosos en Argentina de haber sido la cuna del PASPORTA SERVO y por lógica consecuencia la ciudad de Rosario en la Provincia de Santa fe. Fue fundado en la ciudad de Rosario en 1966 por R.Feldman Gonzalez

El Dr. Ruben Feldman Gonzalez (nacido en Resistencia el 27 de septiembre de 1940) se radicó en la ciudad de Rosario en los años 1960 con el fin de estudiar Medicina. En la Asociación rosarina de Esperanto, perfeccionó rápidamente su conocimiento de la lengua internacional, transformándose en un activo difusor del mismo en toda la provincia de Santa Fe. Como líder del movimiento juvenil, organizó grupos de jóvenes y adultos, reuniones, asambleas y asociaciones locales, colaborando y superando la actividad de la “Escuela Argentina de Esperanto”, que funcionaba en Rosario.
Culminó su actividad fundando “Argentejo”, como grupo juvenil de AEL, asociación argentina de Esperanto, y creando el “Pasporta Servo”, una organización que permitiera a cualquier hablante de Esperanto tener la posibilidad de alojar y ser alojado gratuitamente en casas de otros esperantistas.

Fue en aquellos años de la década de 1960, años de confusión e intranquilidad político económica en Argentina.
Recordémoslo brevemente:

En 1955, había ocurrido un golpe militar derrocando al gobierno constitucional del General J.D. Peron. Con gran sarcasmo al golpe militar lo llamaron “Revolución liberatadora”. La junta militar se vio obligada luego de tres años a llamar a elecciones aunque prohibiendo al partido peronista de participar.
El elegido resultó ser el Dr. Arturo Frondizzi (1908-1995) (UCR) con un exitoso gobierno, a pesar de las continuadas presiones militares e intentos de derrocamiento. Su gobierno tuvo lugar desde el  1 de mayo de 1958  hasta el  29 de marzo de1962, cuando fue finalmente derrocado por otro golpe militar, aunque los militares tuvieron que aceptar que el presidente fuera un civil puesto por la Corte Suprema: el Dr.José María Guido (1910-1975) 

El gobierno del Dr. Guido  fue algo caótico ya que durante el mismo los militares se enfrentaron en una especie de guerra interna entre azules y colorados. Sin embargo, el Dr. Guido logró llamar a nuevas elecciones (siempre con prohibición del peronismo,  en 1963, saliendo elegido el Dr. Arturo Illia (1900-1983) (UCR) que gobernó desde el 12 de octubre de 1963 hasta el 28 de junio de 1966, en que fue derrocado por otro golpe militar

A este golpe militar lo llamaron “Revolución Argentina” y asume el poder el Gral. Juan Carlos Ongania (1914-1995), cuya dictadura adoptó una ideología fascistoide-anticomunista y catolicona, bastante cerrada,  pero fue apoyada abiertamente por los Estados Unidos y muchos países europeos. 
Tres generales que se traicionaron mutuamente gobernaron entonces el país: Ongania (1966-1970), Levington (1970-1971) y Lanusse (1971-73). Este último se vio obligado nuevamente a llamar a elecciones, permitiendo la participación del partido peronista, pero  prohibiendo que el General Perón, asilado en España, pudiera ser candidato y  reelegido. 
Triunfó una coalición  peronista con el candidato Hector J.Cámporaque asumió el 25 de mayo de 1973. Este convocó nuevamente a elecciones y entonces ganó el General Perón, que tuvo un breve gobierno hasta su muerte el 1° de Julio de 1974. Asumió como presidente su mujer, Isabel Perón, que era vicepresidenta y el país entró nuevamente en trágicos enfrentamientos que culminaron con un nuevo último golpe militar en 1976, el más terrorífico y sangriento de la historia argentina al que llamaron “Proceso militar”.

Ante esta trágica historia, donde la democracia fue siempre aplastada, y la economía provocó verdaderos desastres en el pueblo, como podía prosperar el Movimiento esperantista en el país?

Sin embargo los esperantistas nunca claudicaron y aunque algunos fueron perseguidos y hasta desaparecidos, nunca abandonaron su ideal de fraternidad y pacífica convivencia, con la utilizacion y propagación del idioma internacional.

Se dice que luego de Frondizzi, los tres años del gobierno de Illia, tuvieron una economía con cierta estable recuperación. Fue durante este periodo que los esperantistas pudieron ahorrar con la colaboración de todos y  comprar su sede oficial en Buenos Aires, recibieron créditos para hacer algo semejante en Rosario y Venado Tuerto. Y fue durante estos años que RUBEN FELDMAN GONZALEZ,  realizó su ímproba tarea de instructor y organizador. Argentejo resultó exitosa convocando a la juventud y el Pasporta Servo rápidamente adquirió carácter internacional ya que por medio de la correspondencia,  esperantistas de Brasil y de países europeos se ofrecían para integrar el grupo de los que hospedarían gratuitamente a quienes hablaran esperanto.  Feldman Gonzalez aprovechando su condición de médico realizó además actividades sociales en varios lugares del país, donde aprovechaba para sembrar el ideal y la lengua común.

Los boletines de Argentejo y el Pasporta Servo  se imprimían a mimeógrafo y eran enviados por correspondencia a todo el mundo como acostumbran hacer los esperantistas. 
Hacia 1974, con la muerte de Peron y  el comienzo de una represión ideológica, en medio de un público y violento enfrentamiento entre socialistas, peronistas, marxistas y anticomunistas, la actividad de Ruben Feldman Gonzalez recibiendo correspondencia de Cuba, Europa y los países socialistas,  resultó sospechosa para la policía que empezó a perseguirlo con amenazas de ser arrestado. Fue además amenazado de muerte. Amenaza  bastante común en ese momento contra cualquier líder social. Feldman Gonzalez, decidió que por su sobrevivencia y la de sus hijos, lo mejor era salir del país. Gracias a contactos que mantenía con el exterior pudo abandonar el país  y luego viajar a los Estados Unidos donde le hicieron  efectiva una beca de estudios a la que se había presentado con anterioridad.
Mientras tanto siguió promocionando su  “Pasporta Servo”, que al encontrarse en nuevo York con Ivo Lapenna y el reciente elegido presidente de UEA Dr. Humphrey  Tonkin  ofreció que UEA con TEJO se hiciera cargo de esta incipiente organización, que prometía ser muy exitosa sobre todo entre la juventud. 

Aceptado el ofrecimiento UEA nombró a Jeanne-Marie Cash, esperantista francesa que trabajaba en la Oficina Central de Rotterdan  para que se hiciera cargo y promoviera en todo el Movimiento Esperantista la iniciativa del Pasporta Servo… Desde entonces el progreso fue constante y el Pasporta Servo se transformó en un slogan propagandístico del Esperanto sumamente exitoso.

Han Pasado ya cincuenta años. Anualmente se acostumbró editar junto con el Jarlibro  de UEA, en similar formato el Pasporta Servo  siempre actualizado que  llegó a tener miles de miembros que ofrecían alojamiento en un centenar de paises.

TEJO ESPERA LANZAR DURANTE ESTE AÑO CINCUENTENARIO UN RENOVADO PASPORTASERVO, ACTUALIZADO Y CON LA POSIBILIDAD DE QUE INTERNET SEA AHORA EL MEDIO RAPIDO Y EFECTIVO DE CONTACTO PARA PODER ENCONTRAR UN ESPERANTISTA EN CUALQUIER LUGAR DEL MUNDO, QUE PUEDA OFRECER O ALOJAMIENTO O CONTACTOS VALIDOS PARA PODER VISITAR CIUDADES Y PAISES y de este modo hacer mas económico y factible el viaje de jóvenes de ambos sexos y “mochileros” a cualquier lugar del mundo.

Si ud esta interesado en viajar y al mismo tiempo  tiene la posibilidad y el deseo de recibir en su casa a visitantes esperantistas, puede contáctarse ya.

En medio de la actual desconfianza que el “SISTEMA” ha creado a través del odio y la guerra entre los humanos, los esperantistas podeos dar un testimonio  de amistosa confianza con quienes al aprender el Esperanto han aceptado la “idea interna” de fraternidad e igualdad humana universal.

Es muy posible que ahora muchos esperantistas no estén tan dispuestos a abrir las puertas de su casa y alojar como familiar y amigo a “cualquier esperantista”, sin previo conocimiento y contacto, ahora facilitado por las redes sociales, el teléfono y los mensajes de internet.

Quienes hemos viajado por el mundo hasta hace algunos años, hemos encontrado amigos esperantistas en numerosas ciudades, a quienes hemos visitado para saludarlos  e intercambiar opiniones e información sobre nuestros propios países y experiencias. Muchas veces aceptamos ser alojados en sus casas, con el máximo cuidado de no resultar molestos ni gravosos. También hemos vivido la experiencia de recibir en nuestras casas  a chicas y muchachos esperantistas, "trotamundos", que cuando no pudimos alojarlos les hemos conseguido hoteles u hostales económicos, acompañándolos y brindándoles información para que sus estadías y viajes por el país fueras placenteros.  Todas experiencias que son ahora un tesoro en nuestras vidas.

Los tiempos han cambiado, la sociedad ha cambiado, pero el turismo mundial está incentivado y es asi que miles de jóvenes y personas de toda edad siguen viajando por el mundo, a veces un poco desaprensivamente, con trágicos resultados.  
Pero, con celular e internet a mano, el poder encontrarse con amigos esperantistas –“Ge-Samideanoj”- en muchos rincones del planeta, brindan una base sólida para programar un viaje y realizarlo con un margen de mayor seguridad.

El “Pasporta Servo” pasa asi a ser un atractivo formidable, para el aprendizaje del Esperanto y su uso internacional-  para ayudar y proteger sobre todo a los jóvenes de ambos sexos que ahora utilizan las facilidades del turismo para viajar desde temprano edad, y hacer la valida experiencia de conocer el mundo para poder trabajar en su mejoramiento.

El Pasporta Servo pasa asi a ser un atractivo formidable, para el aprendizaje de la lengua y su uso internacional.-


 

1966-2016: PASPORTA SERVO
KVINDEK JAROJ DE ESPERANTISTA GASTIGADO
 EN LA TUTA MONDO.
En lasta marta UEA-Revuo Esperanto, aperis raporto pri Pasporta Servo kiel "turisma" afero en "Moderna Epoko"...
 Verkis LARS SOZUER 

"Kiam la neesperantistoj demandas, ĉu kaj kiel Esperanto estas utila, ofte ni parolas pri nia Pasporta Servo: reto de gastigantoj, per kiu eblas senpaga tranoktado. 
Ekde sia fondiĝo en 1974,ĝi utilis al multaj vojaĝantoj, kiuj ne nur povis senpage tranokti, sed ankaŭ ricevis konsilojn kaj helpon de la gastigantoj.

Siaflanke la gastigantoj profitas praktikante la lingvon kun fremduloj kaj kunlaborante en la kreado de mondvasta amikeco.

Tiu grava iniciato funkcias sub la respondeco de TEJO, kies aktivuloj antaŭ kelkaj jaroj diskutis ĉu ankaŭ Pasporta Servo eniru la modernan epokon kaj fariĝu reta servo. Iuj proponis igi ĝin parto de unu el la similaj gastigaj retoj ekster Esperantujo, kiuj intertempe aperis kaj multe kreskis. En 2008 la Estraro de TEJO decidis, tamen, ke ĝi restu memstara servo ĉe http://www.pasportaservo.org/....
La adreslibro de Pasporta Servo estas jam grava tradicio de Esperanto, sed ne povis aperi dum pluraj jaroj. Kiel nova komisiito pri Pasporta Servo, mi havas la taskon eldoni la libron ankoraŭ en la kuranta jaro....

Nun Pasporta Servo estas savita de pereo kaj la retejo denove funkcias.Bonvolu kunkrei nian komunumon tuj vizitante kaj uzante ĝin, kiel gasto kaj kiel gastiganto.

La laboro daŭras Por ke aliaj programistoj kontribuu al la evoluigo de la retejo, ĝia fontokodo estas publika kaj kontroleblas ĉe http://github.com/tejo-esperanto. Mankas kelkaj utilaj funkcioj, plej rimarkeble la eblo serĉi gastigantojn surmape...ktp
NIA ALDONA KOMENTARIETO
1.- Trafa Raporteto de nia amiko Lars, kaj gratulojn al TEJO-estraranoj pro la decido eldoni dum la kunranta jaro novan liston de "Pasporta Servo", sub la verŝajne volontula respondeco kaj laboro de Lars. Ĉar verege tiu ĉi jarePasporta Servo, datrevenas kvindekan jariĝon...  Do belega eldonado estos donaco al internacia Movado okaze de la venontjara Centjariĝo de la forpaso de la iniciinto de Esperanto.
2.- Permesu min rimarki tian ĉi  korekteton:  Certas ke Pasporta Servo komencis esti "Tejoano" en la jaro 1974, post kiam, D-ro Ruben Feldman Gonzalez (*1940)  kreinto de Pasporta Servo en Argentino, en la jaro 1966, transdonis al iama Uea juna Prezidanto Dr. Humphrey Tonkin en renkontiĝo de NY, al kiu tre ŝatis la iniciaton kaj nomis  CO-oficistinon  Jeanne-Marie Cash, kiel respondezulo pri ĝia reorgnizado kaj disvastigo.
3.- D-ro Feldman Gonzalez, studento pri Medicino en la urbo Rosario de San Fe, fariĝis esperantisto en la loka esperanta asocio, fondita jam en 1934. Kiel juna esperantisto komencis kunigi junularon kaj instrui, organizi kaj disvastigi la lingvon en la urbon kaj ĉirkaŭaĵoj kiel membro de la iama "Escuela Argentina de Esperanto" funcianta en la urbo. Li laboris kiel aktiva esperantisto tra la jaroj 1964 kaj 1974, kaj ĉar en la loka AEL-Argentina Esperanto Ligo ne ekzistis organizo por junuloj, fondis "ArgenTEJO", aliĝinta al TEJO. Dum tiu tempo Argentino havis grandaj socio-ekonomia kaj politikaj problemoj -ĉefe kaŭze de militistaj puĉoj kontraŭ demokratiaj Registaroj-  organizis volontulan gastigadon en domoj de esperantistoj... kaj disvastigis la ideon unue al Brazilo kaj pere de leteroj al multaj aliaj landoj, kie trovis apogon kaj aliĝojn al la iniciaton kiu prenis la nomon de . PASPORTA SERVO.

DO BONVENA ELDONO DE NOVA PASPORTA SERVO 
JE LA KVINDEKA JARIĜO.




DIA INTERNACIONAL DEL LIBRO - Monda tago de la LIbro...

$
0
0
EL 23 DE ABRIL HA QUEDADO OFICIALMENTE DECLARADO POR LA UN
COMO DIA INTERNACIONAL DEL LIBRO.
Se recuerda asi que el 23 de abril murieron tres grandes escritores mundial: CERVANTES- SHAKESPEARE Y EL INCA GARCILASO DE LA VEGA, en el año 1616: es decir se cumple este año el 400° centenario.
El Inca Garcilaso de la Vega, es considerado el fundador de la literatura hispano-americana:
hijo de un capitán español y una princesa inca: desde niño conoció la historia y tradiciones del imperio inca, tema al que dedicó sus principales escritos, dignos de ser leídos todavía...

ESTE DIA EL ACONTECIMIENTO SE CELEBRA SOBRE TODO EN LA 42-a FERIA INTERNACIONAL DE LIBRO DE BUENOS AIRES, UNA DE LAS MAS IMPORTANTES DEL MUNDO, asi como en España y en todo el mundo.
---
El Movimiento esperantista mundial se asocia a este dia y en la feria del libro nunca falta un stando con libros en Esperanto, la lengua internacional.-

Internacia Tago de la Libro...kaj en UN: subskribo de "Pariza Akordo" pri Klimataj Ŝanĝoj

Feliĉan mondan tagon de la libroj kaj feliĉan Akordon rilate al la Patrino tero, kiun ni memoriĝis hieraŭ.

Sen akordo pri klimataj ŝanĝoj, la vivo sur la planedo malfaciliĝos kaj ankaŭ la libroj povus malaperi.


INDUS KE NIA DECEMBRA LA 15-a "tago de la ESPERANTA-LIBRO"
ESTU ANKAŬ HODIAŬ FESTINTA.
Iam UEA dum la okazaĵo deklaris:
"Universala Esperanto- Asocio aliĝas al la celebrado de la internacia tago de la libro (23-a de aprilo) fare de Unesko. Celoj de la tago estas la instigo legi librojn kaj aperigi librojn kaj protekti la rajtojn de la verkintoj.
 "Libroj estas fundamenta rimedo por aliri la konon de valoroj, saĝo, belo kaj homa pensado. Kiel transportiloj de kreaĵoj, informoj kaj eduko, ili permesas al ĉiu kulturo esprimi la proprajn esencajn ecojn kaj vidi la identecon de aliaj. Kiel fenestro al la malsameco de kulturoj kaj kiel ponto inter civilizoj, preter spaco kaj tempo, libroj estas fonto de dialogo, rimedo por interŝanĝoj kaj fonto de evoluo."
"La Esperanto-movado dum tuta jarcento vivis esence per siaj libroj, de la komenca malgranda lernolibro aperinta en la jaro 1887-a ĝis la nuntempa riĉeco de dekmiloj da libroj en la internacia lingvo Esperanto pri ĉiuj temoj kaj eldonataj en ĉiuj landoj de la mondo. La libroj ludis por la komunumo de la parolantoj de Esperanto, dise loĝanta, la kuntenan rolon, kiun en naciaj socioj ludas ankaŭ aliaj pli konkretaj rimedoj. Kun plezuro oni povas konstati, ke la parolantoj de Esperanto nature kaj facile transiris nun al novaj formoj de libro-eldonado, kiuj daŭrigas la saman laboron per alia teĥnika rimedo."

En BONAERO-urbo de Argentina komencis la 
"42-a Internacia Foiro de la libro" 
kie la esperantaj libroj ankaŭ monstriĝas en speciala stando...

Notinde ke en Hispanaj landoj la tago de la libro estas tre festita memore de Cervantes la aŭtoro de "Don Quiĥoto" (esperanten tradukita) kaj "Inka Garcilazo de la Vega" (unua granda verkisto el konkerita Sudameriko) ambaŭ mortis en la sama tago kiel Sakespeare: t. e. la 23.a de aprilo.- /-/

Curso de esperanto desde el español en DUOLINGO.COM

$
0
0




 
Curso de esperanto desde el español en DUOLINGO.COM


DUOLINGO.COM es una empresa de enseñanza gratuita de idiomas que está teniendo un inesperado éxito.

DUOLINGO empezó a enseñar el Esperanto, desde el inglés y en muy poco tiempo este curso llegó a registrar mas de 300 mil alumnos: su director es el esperantista norteamericano CHUCK SMITH .

A partir del 24 de junio 2016, el ESPERANTO se enseñará también desde el Español.

Un equipo de dos españoles y tres esperantistas argentinos colaborando con Chuck Smith en el lanzamiento del curso.
Estos son: Lucas Nahuel Cerante (de  Entre Ríos) Pablo Leon y Soraya Alvarez (de Buenos Aires), Alejandro Escomu y Enric Baltasar (de España)
 


DUOLINGO, expresa: Cada persona aprende de forma diferente. Es la primera vez en la historia que un equipo analiza cómo aprenden millones de personas, para crear el sistema educacional más efectivo posible y adaptarlo a las necesidades del estudiante.
Nuestra meta es que todos tengan acceso a una experiencia de aprendizaje similar a un tutor personal, a través de la tecnología.
Hay más de 1,200 millones de personas aprendiendo un idioma y la mayoría lo hacen para obtener una mejor oportunidad. Desafortunadamente aprender un idioma es costoso y para muchos inaccesible.
Creamos Duolingo para que todos tuvieran igualdad de oportunidades. Aprendizaje de idiomas gratuito, sin cargos extras o contenido premium, simplemente gratis.
Duolingo es usado por el hombre más rico del mundo y muchas estrellas de cine, así como por estudiantes de escuelas públicas en países en desarrollo. Nosotros creemos que la igualdad verdadera es cuando la mejor educación es accesible a todos, no importa cuánto dinero tengas.”

TEREZA KAPISTA (1930-2016) digna de ser conocida.

$
0
0

Falleció recientemente en Beogrado, Serbia, una conocida instructora de Esperanto, TEREZA KAPISTA, que habia nacido en Subotica, en el limite con Hungria, y habia sido discípula del famoso Tibor Sekelj, nacido en el mismo lugar.

Como su maestro Tereza decidió dedicarse a la enseñanza del esperanto segun el llamado "Cseh-metodo", es decir método de enseñanza directa, sumamente útil y práctico cuando uno debe enseñar sin conocer la lengua maternal de los alumnos.

Es así que se transformó en un docente viajera y  pudo dar innumerables cursos, en paises tan diferentes como Japon, Turquia, Grecia, Bulgaria, Holanda, Nueva Zelandia, Iran y en diversas naciones de Africa.

Tradujo libros al Esperanto, y escribió sobre sus propias experiencias como docente en paises tan disímiles y cuyas lenguas desconocía.

Hasta utilmo momento con sus 86 años se sentía muy feliz de una vida dedicada a promover la fraternidad entre los pueblos mediante un idioma comun...

En Wikipedia y otros lugares pueden leerse detalles de su interesante vida como viajera que se sentía "ciudadana del mundo".-

 

Tereza Kapista (1930-2016) IN MEMORIAM

FORPASIS TEREZA KAPISTA
ELSTARA ESPERANTISTINO 
 


Naskiĝinta en SUBOTICA apud limoj de Hungario, same kiel Tibor Sekelj... Ŝi sentis sin preskaŭ disĉiplino de TIBOR SEKELJ, kies kursojn partoprenis kaj iusense provis imiti lin kiel mondvjaĝanto.... Grava instruistino laŭ Cseh metodo, sukcesis en pluraj vojaĵoj eksterlande...  Kiel SAT-ano, sentis sin iom senncieca...

Jen rapida biografieto kiu aperis en Vikipedio...

https://eo.wikipedia.org/wiki/Tereza_Kapista


Plie "Aŭtobiografieto"ĉe PANTEONO de Edukado. net:
http://edukado.net/biblioteko/panteono?iid=77


Teresa Kapista  prezentas siajn librojn:

 

EUROPA BULTENO: Noticias-comentarios sobre el Esperanto en Europa....

$
0
0

UNA COSA RESULTA EVIDENTE A QUIENES ADOPTAMOS EL ESPERANTO COMO IDIOMA COMUN Y LO PROPONEMOS A NIVEL INTERNACIONAL, EL "SISTEMA" QUE RIGE EL PLANETA SE OPONE AL ESPERANTO Y A SU IDEAL DE FRATERNIDAD UNIVERSAL.

Las guerras permanentes, la crisis económicas, la esclavizacion paulatina de los pueblos y naciones impidiendo su desarrollo autónomo, son solo parte del plan de dominio que solo provoca sufrimiento, hambre y destruccion.

La actual crisis europea está manifestándose cada dia mas contraria a favorecer al Esperanto y la misma UEA- Asociación Universal con sede en Holanda, está sufriendo los embates de la crisis.

Y que podemos esperar como esperantistas en nuestro pais dominado ahora por el mas destructivo capitalismo dependiente, con una nueva deuda externa aumentada, que provoca cada dia mas profundamente la GRIETA que nos divide?

 Este año 2016 connmemoramos el centenario de la fundación de la primera AEA-Asociacion Argentina de Esperanto cuyo objetivo era coordinar y unir a los esperantistas de todo el pais en un objetivo comun.

NI ESTO PARECE YA POSIBLE ANTE UNA GRIETA COMPARTIDA.

En el próximo año se recordará el centenario de Zamenhof, iniciador del Esperanto a cien años de su desaparicion física. Y se ha logrado que la UNESCO incorpore tambien a Zamenhof entre las personalidades a conmemorar, aunque parece que la financiación de esta conmemoración correrá a cuenta de las Asociaciones europeas de Esperanto.

 

En nuestro país todavía no hay propuestas de como promover el conocimiento y uso público del Esperanto, en ocasión de este centenario, que seguramente aparecerá solo como una "risueña ilusion idealista" en los grandes medios de comunicacion del SISTEMA.

Hay en estudio dos proyectos, que oportunamente haremos publicos, cuando tengamos la informacion completa.

EL EXTRAORDINARIO DESARROLLO TECNICO-CIENTIFICO QUE ESTAMOS ALCANZANDO DEBIERA LLENARNOS DE OPTIMISMO, sino fuera que percibimos que el mismo, utilizado paroxísticamente en el desarrolo de armamentos,  parece ir mas aun en detrimento del ser humano.

(Resumen de comentarios tomados de internet y redes sociales)

------------------------

EUROPA BULTENO aprila: La SISTEMO malamas Esperanton...



Eŭropa Bulteno -Aprilo 2016, Numero 159
La E-historio montis ke ni havis periodojn de granda kresko kaj periodojn de krizoj. La krizoj klare estis ĉiam kiam en landoj regis naciismoj kaj ŝovinismoj.
Pensu nur pri la militaj tempoj kaj ŝovinismaj reĝimoj kiel la nazia kaj faŝista, sed ankaŭ la ekstremaj komunistaj reĝimoj, kiuj kutime ankaŭ estis ŝovinismaj.
La grandaj disfloroj okazis post la grandaj militoj kiel post la unua kaj dua mondmilitoj – kiam homoj suferintaj pro militoj aspiris pri paco kaj abomenis naciismajn reĝimojn.
En la tempoj de krizoj la Movado kutime enfermiĝis kaj la esperantistoj kaŝis sin, ne ĉesis esti esperantistoj, sed ne montis sin kaj ne aktivis, ĉar tio povis esti vivdanĝera…..
Por la E-movado en Eŭropo nun ni havas eĉ tre evidentan pruvon pri rekta rilato inter naci- ŝovinismo kaj kontraŭesperanta politika agado: en la naskiĝurbo de Zamenhof la novregantaj politikistoj decidis fermi la Kulturan EsperantoCentron kiukaze iu tiea politikisto eĉ komparis Zamenhof kun Hitler.
En Kroatio ĉi-jare la Kroatia E-ligo, kiu ĝis nun regule ricevadis subvencion por parta financado de la oficejo, perdis tiun financadon.
Mi timas ke en danĝero ĉiam pli estas institucioj financataj de ŝtatoj kie ekregas ŝovinistoj. Kio atendos Vienan E-muzeon se en proksimaj elektoj de la ŝtatprezidanto de Aŭstrio venkos la kandidato de ekstrema naciisto?
La esperantistoj sentas tion kaj komencas mem retiriĝi kaj enfermiĝi en la propran ŝelon. Se ekregos la ŝovinistaj partioj en grandaj landoj kia Francio kaj Germanio, kie jam la popolo fortigis ilin en la parlamentoj, la danĝero ne nur por esperantistoj sed ankaŭ por la mondo kreskos enorme. Fortiĝas la ekstremistaj partioj praktike en ĉiuj Eŭropaj landoj…
La plej bona el la malbonoj kiuj povos nin baldaŭ trafi estas disfalo de EU!


 KION FARI EN LA ZAMENHOF-JARO 2017
Kiel ni scias, UNESCO proklamis Zamenhofon persono kiun la ŝtatoj rememoru kiel unu el la monde gravaj personecoj en la jaro 2017 okaze de 100- jariĝo de lia morto. Tio por la E-movado estas aparte konvena cirkonstanco por iom pli diskonigi Esperanton tra oficialaj kanaloj. Sed tion ne faros ŝtatoj mem, se ne venos iniciatoj de la landaj esperantistoj....
http://www.europo.eu/eo/documentloader.php?id=454&filename=eb-159-2016-04.pdf
Ĉe la paĝaro de EEU http://www.europo.eu/eo/euhropa-bulteno troviĝas 
la kvara numero de Europa Bulteno. 
Jen la enhavo:

1. Estonto de Esperano lige al la evoluantaj naciismoj
2. Startis pojekto de Edukado.net "Ni ekparolu!"
3. Kion fari en la Zamenhof-jaro 2017?
4. Grandega medicina oklingva vortaro en kiu Esperanto estas unu el laok lingvoj
5. Jules Verne kaj Esperanto
6. Internacia scienca esperanto-rumana kolokvo

Bonan legadon – Redaktoro: Zlatko Tišljar


--

Nueva reunión de "Políglotas" organizada por esperantistas...

$
0
0

  Se dice que el Esperanto, por ser una lengua "planificada" facilita enormemente el aprendizaje de otras lenguas. Esto es lo que los lingüístas llaman:  el valor PROPEDÉUTICO del Esperanto.

 https://es.wikipedia.org/wiki/Valor_proped%C3%A9utico_del_esperanto

 Se ha comprobado que quienes han estudiado el esperanto, lo utilizan y hablan, generalmente dominan varias lenguas sin mayor dificultad.

De Tibor Sekelj, -famoso explorador esperantista, que vivió en Argentina, de origen serbio-húngaro- se sabe que  hablaba corrientemente unas doce lenguas... Por otra parte dejó escritos sobre otros veinte idiomas que estudió o analizó lingüísticamente, dejando vocabularios de idiomas minoritarios de indigenas americanos, ademas de haberse ocupado del Quechua-Aymará, el tupi-guarani, y las lenguas de los mayas en Méjico.  Algo semejante hizo en Africa durante su expedición que recorrió el continente, y en Asia.

En numerosas escuelas de China y Japón, ahora se hace estudiar primero el Esperanto, para que después mas fácilmente los niños, o estudiante universitarios,  puedan aprender el inglés... (al que están condenados a dedicar muchísimo tiempo sin grandes resultados!)

Hemos sido aculturados mundialmente, que sin el inglés no se puede vivir en el planeta tierra y  estamos "alienados" al respecto, por lo que gastamos enormes sumas de dinero y tiempo para poder dominarlo, con escasos resultados en la mayoría de la gente.

Sin embargo tenemos a mano un idioma  de fácil aprendizaje y con valor propedéŭtico, con mas de cien años de uzo, que es resistido...

Invitamos a los lectores de estas paginas a "neutralizar" esta "alienación" de una vez por todas!

Tria "Poliglota Renkontiĝo", organizinta de multlinguistaj esperantistoj.

 Poliglotoj ŝatas Esperanton

Inter la 4 kaj 8a de majo okazis en Berlino (Germanio) la tre sukcesa ‘Poliglota renkontiĝo’ (Polyglot Gathering), jam trian fojon organizita de esperantistoj, la multlingvulino Judith Meyer kaj de la iniciinto de la esperantlingva Vikipedio, Chuck Smith kaj ilia teamo. 

La ĉi-jaran aranĝon partoprenis ĉ. 350 personoj, kaj dekoj ne povis aliĝi en la lastaj tagoj pro manko de loko. 
Mi mem ĉeestis la aranĝon trian fojon, ĉi-jare kunprenante ankaŭ nian 14-jaran filon, Martenon. Sed ni ne estis la solaj esperantistoj tie, ja fakte la aranĝo montriĝis miksaĵo de junulara Esperanto-aranĝo kaj lingvistika konferenco, spertinterŝanĝo.
 Multaj el la 350 multlingvuloj estis ekstreme impresaj homoj, kiuj pasie kaj ofte profesie dediĉas sin al la lingvolernado kaj pioniras multdirekte. Ĉiu el ili certe scias pri Esperanto, ofte interesiĝas pri ĝi, multkaze lernas ĝin, almenaŭ pritraktas ĝin kiel ĉiujn aliajn lingvojn.
Observeblis ke pli-malpli triono de la publiko kapablas uzi ĝin. Mi mem donis fulmkurseton por kelkaj partoprenantoj, kiuj ricevis ankaŭ nian libron Poŝamiko por la unuaj paŝoj. 

Kvankam la angla estis la dumkunvena pontlingvo, uziĝis Esperanto en multaj komunikaj situacioj, konversacioj, eĉ en la grandioza vespera kvizkonkurado. 
Inter la multnombraj prelegoj du okazis parte en Esperanto: ‘Komparado de la tri plej facilaj lingvoj: la sveda, la indonezia kaj Esperanto’ (Charlotte Scherping Larsson, svedino kiu eklernis Esperanton pasintan decembron)…‘Kukumio: lingvopolitika ludo’ de Konstanze Schönfeld. 

Kiam oni pro troa aŭskultado laciĝis, ĉiam eblis iri teon trinki kun novaj amikoj al la [en Esperanto nomita] ‘gufujo’! aŭ danci dum la etosoplena koncerto de ‘nia’ JoMo! 
Vere, mi tre ĝoje konkludas ke ĉi-tie, Esperanto vere ricevis la lokon kiun ĝi meritas, tutnature.
Judith kaj ŝia teamo meritas… tutjaran aplaŭdon de la esperantistoj, ĝis la kvara renkontiĝo! Por pli scii, klaku al http://www.polyglotberlin.com/.

Sylvain Lelarge raportis el Berlino. 

11 de mayo: día del himno....aprobado por la ASAMBLEA DEL AÑO 13

$
0
0


Argentina nacia himno havas 203 jaroj

Ĉiuj nacioj havas propran himnon kiu apartenas al la historio kaj identeco de la popoloj. Vortoj kaj muzikoj kiuj estas ĉiam parto de tia ĉi identeco.

En la jaro 1813, la unua landa asembleo, post la revolucio liberiga de Hispanio de la 25-a de majo 1810, elektis himnon kies vortoj estas verkitaj de Vicente Lopez y Planes (1785-1856 naskiĝita en Bonaero) kaj la muziko de  Blas Parera (1776-1840, katalunano).
La himno estis unue simple nomita  “Patriota Marŝo” kaj “Patriota Kanzono” kaj montris la tiama situacio en la tuta Amerika ribelado kontraŭ la hispana konkero.

La vortoj en dekasilaba ritmo havis dekoj da strofoj, kies kantado daŭrigis preskaŭ dudek minutoj.
Do ekde multaj jaroj oni kantas nur la komenca strofo, kiu nun estas internacie aŭskultata ĉefe dum la internaciaj futbalaj matĉoj.

Tamen la plej parto el la  vortoj de la himno referencas al la tuta Sudamerika ribelado kontraŭ la tiama imperismo, ekde Bonaero-urbo en la sudo, ĝis Meksiko, kaj en la himno estas la nomoj de Bolivio, Venezuelo, Ekvatoro, ktp...  do ŝajnas ke tiaj ĉi vortoj denove estas aktualaj: ĉar la sudamerikaj problemoj de la “Unasur” ricevas daŭurige la baton el Eŭropo, Usono ktp  kaj la interna reto de la sipajaj amaskomunikiloj.

Se vi iom komprenas la hispanan vi povas legi ĝin ĉe:

Nun, eĉ se oni kutimas kanti nur en la orginalaj lingvoj ĉiuj himnoj, ili ĉiuj esas tradukitaj esperanten...
Se oni volus kompreni la tekston aŭ kanti ĝin en Esperanto, jen traduko:

“Aŭdu l’ krion santegan, homaro:                      “Oid mortales el grito sagrado
Liberec’, liberec’, liberec’ !                                   libertad, libertad, libertad!
Aŭdu l’ bruon de ĉenoj rompitaj:                         Oid el ruido de rotas cadenas
La Egalon rigardu sur tron’.                                  Ved en trono a la noble igualdad.

Jam la tronon dignegan elmontris                      Ya a su trono dignísimo abrieron
La Provincoj ligitaj de l’ sud’.                              Las Provincias Unidas del Sud,
Liberuloj de l’mondo respondas:                         Y los libres del mundo responden
Je la san’, argentina popol’!                                al gran pueblo argentino, salud!

Ĉiam daŭru laŭroj niaj,                                           Sean eternos los laureles
Kiujn finatingis ni,                                                   que supimos conseguir,
Kaj kronitaj per laŭroj ni vivu                                coronados de gloria vivamos
Aŭ ni ĵuru forpasi kun glor’!”                                  o juremos con gloria morir!”

(la tradukon faris Ergoto de Bonaero)

MUZAIKO.info: la radio mundial en esperanto las 24 horas.

$
0
0

                           MUZAIKO.INFO...Legu kaj donu vian opinion.




"Saluton karaj:,   Estis prelego pri Muzaiko dum UK okaze de la Tago de Lernado, kun titolo: "Muzaiko: kiajn kapablojn evoluigas de la aŭskultantoj aŭ kunkreantoj?" kaj nun ni devus liveri artikolon en la eldonaĵon pri la tago. Mi ekverkis malneton de ĝi kun la helpo de Eva Fitzelova (magica):
Vi estas bonvenaj kaj liberaj redakti, plibonigi ĝin, la fina limdato estas marde, la 23-an de februaro, je la 20-a horo laŭ UTC.Demandoj, komentoj, kiel ĉiam: bonvenaj! :) Amike,Veronika Poor.-"
Muzaiko: kiajn kapablojn evoluigas de la aŭskultantoj aŭ kunkreantoj?

Mojoseco kaj muziko: Muzaiko! - tiel sonas la ĵinglo de Muzaiko, la tutvolontula interreta retradio, kiu ekde pli ol 4 jaroj elsendas ĉiutage programojn el la tuta mondo, al la tuta mondo - plene en Esperanto. Ĉu ĝi kontribuas al la movado kaj al la kapabligo de aktivuloj? Por respondi al tiu demando, ni rigardos Muzaikon de la vidpunkto de la Agadkampo: Kapabligo de la Strategia Laborplano de UEA (2013-2017).
La ĝeneralaj celoj de la Strategia Laborplano en la Agadkampo: Kapabligo
  1. Baza instruado de Esperanto
  2. Prilingva kaj kultura klerigado
  3. Normigado kaj lingvo-kultivado
  4. Instruista kaj aktivula trejnado
  5. Partopreno en la evoluigo de tutmondeca edukado kaj trejnado
Ĉu aktivaĵo kiel Muzaiko povas ion ajn kontribui al tio? Ja ĝi multe povas helpi en la kampo de Konsciigo, ĉar ĝi estas tuja respondo al la demando “lingvo estas io, kiu havas radiokanalon - ĉu ekzistas en Esperanto radio-kanalo?”, kaj la mencio de ĝi ŝanĝas la demandon de “ĉu Esperanto estas lingvo?” al “kia lingvo estas Esperanto?”. Logike, ĉar la enhavon de ĝi ne povas krei unuopulo, tuj sperteblas pere de Muzaiko ke ekzistas Esperanto komunumo. Tiu strategio por konsciigo estis jam multfoje tre sukcese uzata, do pri tio ni ne devas paroli nun.
La valoron de Muzaiko por la agadkampo Komunumo ni ankaŭ ne devas nun priparoli, Muzaiko estis menciita en tiu parto de la Strategia Laborplano.
Nun la demando estas: ĉu retradio kiu ne havas la ĉefan celon helpi komencantojn povas kontribui ankaŭ al Kapabligo? La respondo estas certe jes, kaj sube venu detaloj pri kiel vi povas utiligi Muzaikon kaj ties koncepton por viaj agadoj en la kampo kapabligo.
Baza instruado de Esperanto
Muzaiko apenaŭ elsendas malrapide laŭtlegitajn tekstojn, kiuj estus rekte utiligeblaj por instruado. La plej granda parto de la parolaj programeroj en Muzaiko estas en parola lingvo, sekve malofte oni pensas pri ĝia utileco en la baza instruado de Esperanto. Memoru, ke por atingi fluecon en ajna lingvo, nepras ne nur lerni ĝin, sed ankaŭ havi bonan eblon praktiki ĝin. Kaj ĝuste Muzaiko povas efike helpi, ĉar Muzaiko provizas al la aŭskultantoj lern-okazojn ĉiutage, iam ajn, por atingi fluecon en Esperanto.
Kaj ne nur al la aŭskultantoj! Muzaikon kunkreis kaj kunkreas kaj spertaj aktivuloj, kaj komencantoj, kiuj plibonigas sian lingvonivelon uzante Esperanton por kunlaboro.
Strukturo de Muzaiko
Kiel povas esti ke jam komencantoj povas kontribui al kunkreo de tiom komplika afero, por kiu bezonatas bona rego de la lingvo, kiel radio?
La respondo estas en la strukturo de Muzaiko, kiu estas elpensita por ebligi laŭeble plej rapidan kontribuadon al la komuna celo, respektante la kvalitajn kriteriojn de retradio-kanalo. La strukturo ankaŭ faciligas konstantan funkciadon, malgraŭ la plene volontula laboro. Legu pri ĝi en: vikio.muzaiko.info.
Por krei radion necesas la plej diversaj laboroj, kaj ne ĉiam nepras flua rego de la lingvo, kaj ankaŭ kunigas homojn kun diversaj kapabloj, talentoj:
  • organizaj
  • parolaj
  • skribaj
  • artaj
  • muzikaj
  • komputilaj
  • prizorgi sociajn retojn
  • varbi
  • aktori
Kunkreado de Muzaiko estas ankaŭ tempe kaj sperte varia. Ĝi ne postulas plene trejnitan homon komence, kaj ĉiuj povas pliboniĝi laŭ siaj eblecoj kaj kapabloj. Pro la vasteco kaj la specifeco de konoj bezonataj por kunkrei Muzaikon, ĝi estas tre utila por akiri diversajn kapablojn, ankaŭ utilajn ekstermovade.
Prilingva kaj kultura klerigado
En tiu kampo Muzaiko sekvas ne-formalan manieron, kaj veras ke en tiu kampo eblas trovi malkoherecon, ne-planitecon kaj buntecon. Pro la vasta malfermiteco al kontribuoj, en Muzaiko estas programeroj de tre diversaj vidpunktoj, de kontribuantoj de variaj viveroj (ĉu geografie, ĉu socie, ĉu demografie). Muzaiko ebligas komunikadon de aktivulo al aktivulo, kaj kiel tio, Muzaiko forte kontribuas al la kultura klerigado de la aktivularo.
Aldone al la pri-esperanta programeroj, Muzaiko ankaŭ enhavas multajn programerojn kiuj temas pri ne-esperantaj temoj, kaj tiel Muzaiko aktive kaj efike partoprenas en la evoluigo de tutmondeca edukado kaj trejnado.
Normigado kaj lingvo-kultivado
Pri tiu aspekto Muzaiko estas helpa, sed povus esti malhelpa. Pro la relative vasta aŭskultantaro de Muzaiko, ĝi ja funkcias normige. Aliflanke, ĉar la lingvo de Muzaiko estas parola lingvo, Muzaiko povas kaŭzi problemojn enkondukante esprimojn ne tiom favoratajn. Tial tre gravas laŭeble plej diligente atenti pri la lingvonivelo en la parolaj programoj de Muzaiko. La fina rezulto aŭskultebla estas la kompromiso inter aktivigo de movadanoj, kovrado de plej diversaj temoj, kaj la norma lingvouzo.
Instruista kaj aktivula trejnado
Kvankam Muzaiko ne celas nepre trejnadon, tion ĝi atingas trejnante aktivulojn dum aranĝoj, ekzemple dum pluraj JES-oj kaj IJK-oj okazis trejnadoj, kaj Muzaiko plurfoje kontribuis al la programo de Kleriga Lundo dum UK - la rezultoj de tiuj eventoj poste ankaŭ aperis en la elsendo de Muzaiko. Aldone al trejnadoj dum aranĝoj, ankaŭ estas multe da spaco por individua kresko sub gvidado de pli spertaj homoj.
Aldone, pluraj programeroj de Muzaiko estas uzataj por trejnadoj, ekzemple de la trejnado de TEJO pri Eksteraj Rilatoj.
Ĉi tie nepre indas mencii la enpovigan flankon de Muzaiko. Muzaiko donas relative facilan eblon por mem kontribui, tiel komprenigante al la partoprenantoj la respondecon kaj povon mem influi la mondon.
Resumo
Kiel ilo por kapabligo, Muzaiko estas tre grandampleksa: ĝi ne nur rolas kiel ilo por lertiĝo, sed ankaŭ kiel ilo por enpovigo. Aldone, ĝi ankaŭ provizas eblojn al la partoprenantoj por kapabliĝante kontribui al la evoluigo de la movado.
Do, se vi volas proponi unikan sperton al viaj lernantoj, ĉu aktive, ĉu pasive, rekomendu al ili Muzaikon. Aŭskultu kaj kunkreu!

Viewing all 466 articles
Browse latest View live